MPL 60x20x10 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej pierwotnej siły (pomiary wskazują na taką wartość).
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od napędów HDD i silników, po precyzyjną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w plastikowej osłonie.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu dotyczy wartości maksymalnej, którą uzyskano w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• przy kontakcie z zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z powierzchnią wolną od rys
• przy zerowej szczelinie (bez farby)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na realną siłę mają wpływ parametry środowiska pracy, głównie (od najważniejszych):

• Dystans (między magnesem a metalem), ponieważ nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy brudu).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Masywność podłoża – za chuda stal nie zamyka strumienia, przez co część strumienia ucieka na drugą stronę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą przyciągać słabiej.
• Jakość powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.