MPL 6x6x6 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich wyjątkową energią, komponenty magnetyczne wyróżniają się też korzyściami:

• Mają stabilną moc, a przez blisko dziesięć lat ich siła przyciągania spada symbolicznie – ~1% (zgodnie z teorią),
• Magnesy doskonale opierają się przed rozmagnesowaniem spowodowaną obcymi źródłami pola,
• Poprzez wykorzystanie połyskliwej warstwy z srebra, element nabiera nowoczesny wygląd,
• Indukcja magnetyczna na górnej stronie magnesu pozostaje silna,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i potrafią funkcjonować (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• W związku z potencjał elastycznego nadania kształtu oraz dostosowania do klientowskich rozwiązań, magnesy typu NdFeB mogą być produkowane w szerokiej gamie konfiguracjach geometrycznych, co amplifikuje zakres użycia,
• Wszechstronna obecność w nowoczesnych technologiach – wykorzystywane są w dyskach twardych, elementach napędu, aparaturze medycznej, a także zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, w formacie miniaturowym,

Wady magnesów neo-dymowych:

• Z powodu ich kruchości mogą pękać przy silnych uderzeniach. Zalecamy używanie specjalnych uchwytów do ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich odporność.,
• Gdy są narażone na wysoką temperaturę, magnesy neodymowe doznają spadku wytrzymałości. Często, gdy temperatura przekroczy 80°C, ich wytrzymałość maleje (zależy to od wielkości oraz kształtu magnesu). Dla tych, którzy potrzebują magnesów do pracy w ekstremalnych warunkach, oferujemy wersje [AH] wytrzymujące do 230°C,
• Wilgoć to główny wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz zalecamy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji gwintów i złożonych form w magnesach, zalecamy zastosowanie pokrywy - mocowania magnetycznego.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Warto też zauważyć, że niewielkie części tych magnesów są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Ze względu na kosztowne surowce, ich cena jest relatywnie wysoka,

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Podana wytrzymałość magnesu oznacza optymalną wytrzymałość, ustalona w idealnych warunkach, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w normalnych warunkach termicznych

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od następujących czynników, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.