SM 18x225 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz imponującej siły, neodymowe magnesy mają następujące zalety:

• Ich pole magnetyczne jest trwała, a po około 10 latach maleje jedynie o ~1% (teoretycznie),
• Utrzymują swoje właściwości magnetyczne nawet przy bliskim źródle zakłóceń,
• Dzięki refleksyjnemu wykończeniu, pokrycie niklowana, o wykończeniu złotym, lub o srebrnej barwie nadaje nowoczesny wygląd,
• Neodymowe magnesy zapewniają maksymalną indukcję magnetyczną na małym obszarze, co zapewnia dużą skuteczność działania,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i mogą pracować (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• W związku z cecha szczegółowego dopasowywania oraz adaptacji do niestandardowych projektów, magnesy trwałe mogą być formowane w elastycznych struktur i formatów, co rozszerza ich zastosowanie w przemyśle,
• Szerokie zastosowanie w technologiach przyszłości – pełnią rolę w urządzeniach pamięci masowej, elementach napędu, zaawansowanych przyrządach medycznych, a także innych zaawansowanych urządzeniach.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Wady magnesów neo-dymowych:

• Kruchość to jedna z ich wad. Przy intensywnym uderzeniu mogą pękać. Zalecamy przechowywanie ich w mocnym etui, co nie tylko chroni je przed uderzeniami, ale także zwiększa ich trwałość,
• Wysoka temperatura może wpłynąć na moc magnesów neodymowych. W wielu przypadkach, przekroczenie 80°C prowadzi do ich trwałego osłabienia (to zależy od ich kształtu oraz wielkości). Dla tych, którzy szukają trwałego rozwiązania, proponujemy magnesy [AH], które zachowują stabilność nawet w 230°C,
• Magnesy narażone na wilgotne środowisko mogą ulec korozji. Dlatego przy użytkowania na zewnątrz, sugerujemy stosowanie magnesów wodoodpornych wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału odpornego na wilgocią,
• Ograniczona zdolność zrealizowania nakrętek w magnesie oraz skomplikowanych form - zalecane jest osłonka - mechanizm mocujący.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, małe elementy tych urządzeń potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Ze względu na kosztowne surowce, ich cena jest relatywnie wysoka,

Maksymalny udźwig magnesu – co się na to składa?

Podana nośność magnesu odpowiada najwyższą nośność, zmierzona w najlepszych okolicznościach, to znaczy:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• z polerowaną stroną
• przy zerowej szczelinie
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez te czynniki, usystematyzowane od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.