SM 18x225 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich niezwykłą siłą, magnesy trwałe cechują się dodatkowymi korzyściami:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po dziesięciu latach obniżenie wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Magnesy neodymowe okazują się wyjątkową odpornością na magnetyczny zanik przez zewnętrzne pola,
• Poprzez zastosowanie ozdobnej warstwy z srebra, element ma estetyczny wygląd,
• Wykazują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co zwiększa ich moc działania,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe potrafią pracować (w zależności od kształtu) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Możliwość niestandardowego modelowania i dostosowania do specyficznych warunków,
• Szerokie zastosowanie w nowoczesnych technologiach – pełnią rolę w napędach komputerowych, elementach napędu, precyzyjnych narzędziach medycznych, jak również zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Dzięki swojej gęstości mocy, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Wady magnesów neo-dymowych:

• Ulegają na duże uderzenia, co może prowadzić do pęknięcia. Radzimy zabezpieczanie magnesów za pomocą uchwytu metalowego, które ochronią je przed uszkodzeniami oraz zwiększają ich wytrzymałość,
• Wysoka temperatura może wpłynąć na moc magnesów neodymowych. W wielu przypadkach, przekroczenie 80°C prowadzi do ich trwałego osłabienia (to zależy od ich kształtu oraz wielkości). Dla tych, którzy szukają trwałego rozwiązania, proponujemy magnesy [AH], które zachowują stabilność nawet w 230°C,
• Wysoka wilgotność to główny wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku użycia na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Zalecamy osłonę - uchwyt magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu gwintów wewnątrz magnesu oraz skomplikowanych kształtów.
• Potencjalne zagrożenie wynikające z małych fragmentów magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w aspekcie ochrony najmłodszych. Ponadto, drobne składniki tych urządzeń potrafią utrudnić diagnozę medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Podana wytrzymałość magnesu oznacza optymalną wytrzymałość, zmierzona w warunkach optymalnych, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• z polerowaną stroną
• przy zerowej szczelinie
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w normalnych warunkach termicznych

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Praktyczny udźwig jest determinowany od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.