SM 18x225 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich znaczną siłą, magnesy trwałe wyróżniają się też korzyściami:

• Ich pole magnetyczne jest stabilna, a po blisko dziesięciu latach maleje jedynie o ~1% (wg badań),
• Są odporne na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznymi zakłóceniami,
• Dzięki metalicznemu wykończeniu, powierzchnia niklowa, o wykończeniu złotym, lub ze srebra nadaje estetyczny wygląd,
• Są znane z wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co czyni je skuteczniejszymi,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od kształtu) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Dzięki zdolność pełnego formowania oraz dostosowania do nietypowych potrzeb, komponenty magnetyczne mogą być formowane w uniwersalnych kształtów i rozmiarów, co poszerza wachlarz możliwych zastosowań,
• Uniwersalne wykorzystanie w przemyśle elektronicznym – wykorzystywane są w napędach komputerowych, silnikach elektrycznych, urządzeniach medycznych, a także wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują imponującą siłę przyciągania w niewielkich wymiarach, co umożliwia ich użycie w małych systemach

Wady magnesów neodymowych:

• Mają tendencję do pęknięć pod wpływem silnych uderzeń. Rekomendujemy używanie stalowych etui do ich zabezpieczania. Dzięki temu nie tylko są zabezpieczone przed uszkodzeniami, ale także ich trwałość jest zwiększana,
• Magnesy neodymowe są stosunkowo mało odporne na wysokie temperatury. Jeśli zamierzasz użytkowanie ich w warunkach przekraczających 80°C, sugerujemy wybór naszych specjalnych magnesów [AH] zdolnych do pracy nawet w 230°C,
• Magnesy, będąc narażone na działanie wilgoci, po prostu utleniają się. Zalecamy używanie wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Sugerujemy obudowę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu gwintów wewnątrz magnesu oraz złożonych kształtów.
• Potencjalne zagrożenie dla zdrowia – drobne odłamki magnesów mogą być niebezpieczne, jeśli zostaną połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, małe elementy tych magnesów mogą zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Przy ograniczeniach budżetowych koszt magnesów neodymowych jest nieopłacalny ekonomicznie,

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do wartości maksymalnej, którą uzyskano w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• przy kontakcie z blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną idealnie równą
• przy całkowitym braku odstępu (brak zanieczyszczeń)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w neutralnych warunkach termicznych

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na realną siłę mają wpływ parametry środowiska pracy, takie jak (od najważniejszych):

• Szczelina – obecność ciała obcego (farba, taśma, powietrze) działa jak izolator, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Temperatura pracy – spieki NdFeB posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. Gdy jest gorąco są słabsze, a w niskich zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Udźwig określano używając gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą zmniejsza nośność.