SM 18x225 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne właściwości, w tym::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co gwarantuje skuteczność.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz systemach IT.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co się na to składa?

Informacja o udźwigu została określona dla optymalnej konfiguracji, zakładającej:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania zależy od kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Szczelina między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Gładkość podłoża – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Warunki termiczne – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco tracą moc, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.