MPL 5x5x2 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, Au, Ag) zyskują nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i sprzętu medycznego.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Deklarowana siła magnesu dotyczy siły granicznej, którą uzyskano w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• przy użyciu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• której grubość to min. 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Na skuteczność trzymania wpływają parametry środowiska pracy, m.in. (od priorytetowych):

• Odstęp (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) powoduje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Masywność podłoża – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy marnuje się na drugą stronę.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co zwiększa siłę. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.