MPL 30x20x20 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Charakteryzują się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do maksymalnych osiągów, którą uzyskano w środowisku optymalnym, czyli:

• z zastosowaniem blachy ze miękkiej stali, działającej jako idealny przewodnik strumienia
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• przy zerowej szczelinie (brak powłok)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

W praktyce, faktyczna siła trzymania zależy od szeregu czynników, wymienionych od kluczowych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a metalem), bowiem nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Masywność podłoża – zbyt cienka stal nie zamyka strumienia, przez co część strumienia ucieka na drugą stronę.
• Rodzaj stali – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe obniżają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą redukuje nośność.