HH 32x7.8 [M5] / N38 - uchwyt magnetyczny przelotowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz znacznej mocy, magnesy neodymowe posiadają następujące zalety:

• Zachowują magnetyczne właściwości przez blisko 10 lat – spadek to zaledwie ~1% (w teorii),
• Magnesy wyjątkowo dobrze opierają się przed rozmagnesowaniem spowodowaną zewnętrznym polem magnetycznym,
• Poprzez nałożenie ozdobnej osłony z srebra, element prezentuje nowoczesny wygląd,
• Są znane z wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co czyni je skuteczniejszymi,
• Dzięki (odpowiedniej) kombinacji składników, mogą osiągać wysoką odporność termiczną, umożliwiając pracę w temperaturach sięgających do 230°C i powyżej...
• Z uwagi na potencjał szczegółowego dopasowywania oraz adaptacji do nietypowych projektów, komponenty magnetyczne mogą być formowane w elastycznych kształtów i rozmiarów, co potęguje ich funkcjonalność,
• Kluczowa rola w przemyśle elektronicznym – wykorzystywane są w komponentach danych, elektrycznych układach napędowych, urządzeniach medycznych, oraz nowoczesnych systemach.
• Dzięki wydajności na cm³, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Wady magnesów neodymowych i propozycje ich zastosowania:

• W sytuacji, gdy są narażone na silne uderzenia, mogą ulec pęknięciu. Sugerujemy korzystanie z metalowych obudów dla ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich odporność.,
• Neodymowe magnesy rozmagnesowują się kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego spadku mocy (czynnikiem jest kształt i wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są bardzo odporne na działanie ciepła,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Aby używać magnesy na zewnątrz, należy rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które zapobiegną utlenianiu,
• Ograniczona możliwość produkcji gwintów w magnesie oraz złożonych kształtów - zalecana obudowa - mocowanie magnesu.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych urządzeń potrafią zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Podana wytrzymałość magnesu odpowiada optymalną wytrzymałość, określona w idealnych warunkach, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o grubości minimum 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w normalnych warunkach termicznych

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od kluczowych elementów, według ich znaczenia:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.