RM R8 ULTRA - 13000 Gs / N52 - rozdzielacz magnetyczny

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz niezwykłej energii pola, magnesy typu NdFeB charakteryzują się następujące zalety:

• Mają stałą siłę, a przez ponad 10 lat ich siła przyciągania spada symbolicznie – ~1% (w testach),
• Magnesy neodymowe okazują się ogromną odpornością na magnetyczny zanik przez zewnętrzne źródła magnetyzmu,
• Dzięki połyskującemu wykończeniu, pokrycie niklowa, pokryta złotem, lub srebrna nadaje wizualnie atrakcyjny wygląd,
• Neodymowe magnesy dostarczają maksymalną indukcję magnetyczną na punkcie kontaktu, co zapewnia dużą skuteczność działania,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe potrafią pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Możliwość niestandardowego modelowania i dostosowania do określonych zastosowań,
• Istotne miejsce w innowacyjnych rozwiązaniach – są używane w komponentach danych, modułach napędowych, sprzęcie medycznym, i maszynach przemysłowych.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach generują dużą siłę, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady neodymowych magnesów:

• Ulegają na silne uderzenia, co sprawia, że pękają. Aby zapobiec uszkodzeniom, rekomendujemy przechowywanie ich w etui ochronnym. Stalowa obudowa zabezpiecza magnes przed wstrząsami i podnosi jego trwałość,
• Neodymowe magnesy rozmagnesowują się kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego spadku wytrzymałości (czynnikiem jest kształt oraz wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są bardzo odporne na działanie ciepła,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Jeśli planujesz używać ich na zewnątrz, należy rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które zapobiegną utlenianiu,
• Sugerujemy obudowę - uchwyt magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu gwintów wewnątrz magnesu oraz złożonych kształtów.
• Ryzyko dla zdrowia wynikające z małych fragmentów magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych urządzeń mogą utrudnić diagnozę medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Przy masowej produkcji koszt magnesów neodymowych jest nieopłacalny ekonomicznie,

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu dotyczy siły granicznej, którą zmierzono w środowisku optymalnym, czyli:

• z użyciem blachy ze miękkiej stali, która służy jako element zamykający obwód
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• przy bezpośrednim styku (brak zanieczyszczeń)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

Na efektywny udźwig mają wpływ parametry środowiska pracy, takie jak (od priorytetowych):

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a metalem), bowiem nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest zazwyczaj kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla pogarszają efekt przyciągania.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Ciepło – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.