MPL 12x10x4 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady utrata mocy wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im czysty i gładki charakter.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Kruchość to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować osłony lub uchwyty.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co ma na to wpływ?

Parametr siły jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w następującej konfiguracji:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• przy osiowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W praktyce, faktyczna siła trzymania wynika z szeregu czynników, wymienionych od najważniejszych:

• Szczelina – występowanie ciała obcego (farba, taśma, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co obniża udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają efekt przyciągania.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig określano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.