MPL 12x10x4 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, Ag) mają nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – od czego zależy?

Siła oderwania to rezultat pomiaru dla najkorzystniejszych warunków, uwzględniającej:

• z zastosowaniem podłoża ze stali o wysokiej przenikalności, działającej jako element zamykający obwód
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się równą strukturą
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

W praktyce, faktyczna siła trzymania zależy od szeregu czynników, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a blachą), gdyż nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda płyta powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy ucieka na drugą stronę.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.