MP 5x1.5x3 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza niezwykłą energią, te produkty gwarantują wiele innych atutów::

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady utrata mocy wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, Au, srebro) zyskują estetyczny, metaliczny wygląd.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do wartości maksymalnej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• przy użyciu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• posiadającej masywność minimum 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się gładkością
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, wymienionych od kluczowych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), ponieważ nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) powoduje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy brudu).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża nośność.