MP 25x8x20 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz ogromnej wydajności magnetycznej, magnesy trwałe cechują się następujące zalety:

• Ich siła utrzymuje się, a po około 10 latach spada jedynie o ~1% (teoretycznie),
• Magnesy doskonale bronią się przed rozmagnesowaniem spowodowaną obcymi źródłami pola,
• Zastosowanie estetycznej powłoki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element ma estetykę,
• Neodymowe magnesy dostarczają maksymalną indukcję magnetyczną na punkcie kontaktu, co pozwala na silne przyciąganie,
• Dzięki (adekwatnej) kombinacji składników, mogą osiągać wysoką wytrzymałość termiczną, umożliwiając działanie w temperaturach sięgających do 230°C i powyżej...
• Dzięki dowolności w dopasowywaniu oraz możliwości personalizacji do konkretnych potrzeb,
• Kluczowa rola w innowacyjnych rozwiązaniach – pełnią rolę w dyskach twardych, zespole silników, precyzyjnych narzędziach medycznych, i innych zaawansowanych urządzeniach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują imponującą siłę przyciągania w małych wymiarach, co umożliwia ich użycie w kompaktowych konstrukcjach

Problemowe aspekty magnesów neodymowych: słabe strony i propozycje wykorzystania

• Mają tendencję do pęknięć pod wpływem dużych uderzeń. Sugerujemy używanie metalowych obudów do ich zabezpieczania. Dzięki temu nie tylko są zabezpieczone przed uszkodzeniami, ale także ich trwałość jest poprawiana,
• Magnesy neodymowe rozmagnesowują się kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego spadku wytrzymałości (czynnikiem jest kształt oraz wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są niezwykle odporne na działanie ciepła,
• Magnesy, narażone na wilgoć, po prostu utleniają się. Zalecamy używanie wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji gwintów i skomplikowanych kształtów w magnesach, zalecamy zastosowanie obudowy - mechanizmu magnetycznego.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Ponadto, małe elementy tych urządzeń potrafią utrudnić diagnozę medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na cenę neodymu, ich cena przekracza standardowe wartości,

Maksymalna siła przyciągania magnesu – od czego zależy?

Podana siła przyciągania magnesu odpowiada maksymalną siłę, określona w idealnych warunkach, czyli:

• z miękką stalą, służącą za element skupiający pole magnetyczne
• z grubością co najmniej 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Udźwig magnesu jest uzależniony w praktyce od kluczowych elementów, według ich znaczenia:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.