MP 25x8x20 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, Ag) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalny udźwig magnesu – co się na to składa?

Moc magnesu została wyznaczona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• z użyciem blachy ze miękkiej stali, pełniącej rolę element zamykający obwód
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W praktyce, realna moc zależy od szeregu czynników, uszeregowanych od najważniejszych:

• Szczelina – występowanie ciała obcego (rdza, taśma, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość blachy – za chuda blacha nie zamyka strumienia, przez co część mocy marnuje się na drugą stronę.
• Typ metalu – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.