MPL 50x20x20 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat utrata mocy wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Wyróżniają się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się równą strukturą
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Podczas codziennego użytkowania, faktyczna siła trzymania jest determinowana przez wielu zmiennych, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą generować mniejszy udźwig.
• Gładkość – idealny styk uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.