MPL 50x20x20 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, srebro) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje ogromną siłę.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Kruchość to ich mankament. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego zalecamy osłony lub uchwyty.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje wartości maksymalnej, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• na płycie wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• przy całkowitym braku odstępu (bez farby)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu może być niższe zależnie od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Dystans (pomiędzy magnesem a blachą), ponieważ nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe osłabiają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.