SM 32x425 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz znacznej energii pola, magnesy neodymowe charakteryzują się następujące zalety:

• Ich moc utrzymuje się, a po blisko 10 latach maleje jedynie o ~1% (wg badań),
• Odznaczają się dużą odpornością na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznymi zakłóceniami,
• Dzięki połyskującemu wykończeniu, powierzchnia z niklu, o wykończeniu złotym, lub o srebrnej barwie nadaje nowoczesny wygląd,
• Dzięki strukturze magnetycznej, magnesy dysponują wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i potrafią funkcjonować (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Dzięki modularności w kształtowaniu oraz zdolnościom technologicznym personalizacji do konkretnych potrzeb,
• Fundamentalne znaczenie w innowacyjnych rozwiązaniach – mają zastosowanie w urządzeniach pamięci masowej, elektrycznych układach napędowych, zaawansowanych przyrządach medycznych, a także skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach generują dużą siłę, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neodymowych oraz sposoby ich zastosowania

• W sytuacji, gdy są narażone na silne uderzenia, mogą ulec pęknięciu. Sugerujemy korzystanie z stalowych etui dla ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich odporność.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Aby używać magnesy na zewnątrz, należy rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które zapobiegną utlenianiu,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu nakrętek i złożonych form w magnesach, proponujemy zastosowanie pokrywy - uchwytu magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, w przypadku ich połknięcia, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że małe elementy tych urządzeń są w stanie utrudnić diagnozę medycznej w razie połknięcia.
• Przy dużych zamówieniach koszt magnesów neodymowych jest wyzwaniem,

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, wyliczony w najlepszych okolicznościach, czyli:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• z polerowaną stroną
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Udźwig magnesu jest uzależniony w praktyce od kluczowych elementów, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.