MPL 5x5x1.5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub montaż w stali.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w plastikowej osłonie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Siła trzymania 0.59 kg jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• przy użyciu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w warunkach ok. 20°C

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Na realną siłę mają wpływ konkretne warunki, takie jak (od najważniejszych):

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) działa jak izolator, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.