MPL 5x5x1.5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, złoto, Ag) zyskują nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy użyciu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu będzie inne zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Odstęp (między magnesem a metalem), gdyż nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy brudu).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Typ metalu – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla osłabiają efekt przyciągania.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.