MPL 25x12.5x5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich znaczną mocą, magnesy neodymowe wykazują korzyściami:

• Mają stabilną moc, a przez ponad dziesięć lat ich wydajność spada symbolicznie – ~1% (zgodnie z teorią),
• Dysponują znakomitą odpornością na osłabienie właściwości magnetycznych w wyniku zewnętrznych pól,
• Innymi słowy, dzięki refleksyjnej osłonie z złota, element prezentuje się atrakcyjnie,
• Neodymowe magnesy generują maksymalną indukcję magnetyczną na punkcie kontaktu, co pozwala na silne przyciąganie,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i potrafią funkcjonować (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Możliwość szczegółowego nadawania kształtu oraz dostosowania do nietypowych potrzeb,
• Uniwersalne wykorzystanie w technologiach przyszłości – mają zastosowanie w pamięciach magnetycznych, zespole silników, precyzyjnych narzędziach medycznych, oraz wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach generują dużą siłę, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Mankamenty i słabe strony magnesów neodymowych: słabe strony i propozycje wykorzystania

• Mają tendencję do pęknięć pod wpływem silnych uderzeń. Sugerujemy używanie specjalnych uchwytów do ich zabezpieczania. Dzięki temu nie tylko są zabezpieczone przed uszkodzeniami, ale także ich trwałość jest poprawiana,
• Ostrzegamy, że magnesy neodymowe mogą tracić swoją wytrzymałość w wysokich temperaturach. Aby temu zapobiec, radzimy nasze specjalistyczne magnesy [AH], które działają efektywnie nawet przy 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zaczynają rdzewieć. Aby stosować je w warunkach zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak te w gumie lub tworzywach, które zabezpieczają utlenianiu i korozji,
• Ograniczona możliwość wytworzenia gwintów w magnesie oraz bardziej skomplikowanych kształtów - zalecane jest osłonka - mechanizm mocujący.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że niewielkie części tych urządzeń mogą zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe są droższe niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co utrudnia zastosowanie przy dużych ilościach

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, wyliczony w najlepszych okolicznościach, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• z polerowaną stroną
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w normalnych warunkach termicznych

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Praktyczny udźwig jest determinowany od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.