MPL 25x12.5x5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza potężną mocą, te produkty posiadają dodatkowe korzyści::

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady spadek mocy wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, Ag) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po zaawansowaną diagnostykę.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji reprezentuje maksymalnych osiągów, którą uzyskano w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• na płycie wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w standardowej temperaturze otoczenia

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania zależy od wielu zmiennych, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla pogarszają efekt przyciągania.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko zmniejsza siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.