MP 14x8/4x3 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz imponującą siłą, magnesy neodymowe posiadają wiele innych atutów::

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat utrata siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje skuteczność.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Parametr siły jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Podczas codziennego użytkowania, faktyczna siła trzymania wynika z szeregu czynników, wymienionych od najważniejszych:

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. okleiną lub brudem) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Faktura blachy – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.