MP 10x7/3.5x3 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, Ag) mają estetyczny, błyszczący wygląd.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy komputery.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji reprezentuje siły granicznej, którą zmierzono w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną wolną od rys
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Na realną siłę wpływają parametry środowiska pracy, m.in. (od priorytetowych):

• Dystans – obecność ciała obcego (farba, brud, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość blachy – zbyt cienka płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy marnuje się w powietrzu.
• Typ metalu – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig określano z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.