SMZR 25x100 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie z dużą mocą.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co się na to składa?

Siła oderwania została określona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• z użyciem blachy ze miękkiej stali, pełniącej rolę idealny przewodnik strumienia
• której grubość to min. 10 mm
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w temp. ok. 20°C

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Warto wiedzieć, iż trzymanie magnesu może być niższe w zależności od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Przerwa między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą przyciągać słabiej.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje udźwig.