UMH 75x18x68 [M8] / N38 - uchwyt magnetyczny z hakiem

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ogromnej energii pola, neodymowe magnesy charakteryzują się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą mocy, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Dysponują znakomitą odpornością na osłabienie właściwości magnetycznych na skutek zewnętrznych źródeł pola magnetycznego,
• Magnes z błyszczącą powierzchnią złotą ma efektowny wygląd,
• Wykazują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co czyni je skuteczniejszymi,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i mogą pracować (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Dzięki swobodzie w kształtowaniu oraz zdolności dostosowania do złożonych aplikacji,
• Ogromne znaczenie w innowacyjnych rozwiązaniach – wykorzystywane są w napędach komputerowych, napędach bezszczotkowych, aparaturze medycznej, oraz innych zaawansowanych urządzeniach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w niewielkich wymiarach, co umożliwia ich użycie w kompaktowych konstrukcjach

Wady neodymowych magnesów:

• Z powodu ich kruchości mogą się łamać przy mocnych uderzeniach. Radzimy stosowanie stalowych etui do ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich trwałość.,
• Pod wpływem wysokich temperatur, właściwości magnesów neodymowych mogą ulec zmianie. Szczególnie przy 80°C, ich wytrzymałość może być znacząco zredukowana (kształt oraz rozmiar mają tu duże znaczenie). Dlatego przedstawiamy specjalne magnesy [AH], które są wytrzymałe na temperatury do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Aby używać magnesy na zewnątrz, warto rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które uniemożliwiają utlenianie,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu gwintów i złożonych kształtów w magnesach, zalecamy zastosowanie obudowy - mocowania magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie dla zdrowia – drobne odłamki magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Warto też zauważyć, że drobne składniki tych produktów mogą zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe kosztują więcej niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co zwiększa koszty zastosowanie przy dużych ilościach

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Podana wytrzymałość magnesu stanowi optymalną wytrzymałość, określona w idealnych warunkach, to znaczy:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od następujących czynników, według ich znaczenia:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.