UMS 20x8.6x4.5x7 / N38 - uchwyt magnetyczny stożkowy

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich niezwykłą energią, komponenty magnetyczne cechują się dodatkowymi korzyściami:

• Nie tracą mocy, nawet po mniej więcej 10 lat – zmniejszenie mocy wynosi tylko ~1% (wg testów),
• Magnesy doskonale są chronione przed rozmagnesowaniem spowodowaną obcymi źródłami pola,
• Dzięki lśniącemu wykończeniu, powłoka niklowana, złocona, lub z połyskiem srebra nadaje reprezentacyjny wygląd,
• Magnesy wyróżniają się ogromną indukcją magnetyczną na aktywnym obszarze,
• Dzięki (adekwatnej) kombinacji składników, mogą osiągać wysoką wytrzymałość termiczną, pozwalając na funkcjonowanie w temperaturach sięgających do 230°C i powyżej...
• Dzięki wielowariantowości w formowaniu oraz zdolności personalizacji do konkretnych potrzeb,
• Istotne miejsce w przemyśle elektronicznym – wykorzystywane są w napędach komputerowych, modułach napędowych, aparaturze medycznej, jak również skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w małych wymiarach, co umożliwia ich użycie w kompaktowych konstrukcjach

Charakterystyka wad magnesów neodymowych i propozycje ich zastosowania:

• Przy bardzo mocnych uderzeniach mogą pękać, dlatego radzimy umieszczanie ich w mocnych obudowach. Obudowa z metalu zapewnia dodatkową ochronę przed uszkodzeniami i podnosi wytrzymałość magnesu.,
• Pod wpływem wysokich temperatur, właściwości magnesów neodymowych mogą ulec zmianie. Szczególnie przy 80°C, ich wytrzymałość może być znacząco zredukowana (kształt, a także rozmiar mają tu duże znaczenie). Dlatego przedstawiamy specjalne magnesy [AH], które są odporne na temperatury do 230°C,
• Magnesy, wystawione na działanie wilgoci, mają tendencję do utleniania. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ograniczona możliwość zrealizowania gwintów w magnesie oraz skomplikowanych form - zalecane jest obudowa - uchwyt magnetyczny.
• Ryzyko dla zdrowia wynikające z małych fragmentów magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Ponadto, drobne składniki tych urządzeń mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe mają wyższą cenę niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co utrudnia zastosowanie przy dużych ilościach

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Podana siła przyciągania magnesu stanowi maksymalną siłę, określona w najlepszych okolicznościach, czyli:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, pełniącej rolę zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• z polerowaną stroną
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Praktyczny udźwig jest zależny od czynników, według priorytetu:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.