UMGZ 48x24x11.5 [M8] GZ / N38 - uchwyt magnetyczny gwint zewnętrzny

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz niezwykłej siły przyciągania, magnesy z neodymu oferują następujące zalety:

• Ich siła utrzymuje się, a po około 10 latach maleje jedynie o ~1% (wg badań),
• Magnesy wyjątkowo dobrze zabezpieczają się przed rozmagnesowaniem spowodowaną zewnętrznymi polami,
• Poprzez nałożenie połyskliwej obróbki z srebra, element prezentuje nowoczesny wygląd,
• Wykazują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co czyni je skuteczniejszymi,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Dzięki modularności w formowaniu oraz zdolności dostosowania do konkretnych potrzeb,
• Wszechstronna obecność w nowoczesnych technologiach – są używane w napędach HDD, zespole silników, zaawansowanych przyrządach medycznych, a także innych zaawansowanych urządzeniach.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach generują dużą siłę, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Charakterystyka wad magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Są podatne na zbyt mocne uderzenia, co może prowadzić do łamią się. Aby zapobiec uszkodzeniom, radzimy przechowywanie ich w etui ochronnym. Stalowa obudowa zabezpiecza magnes przed wstrząsami i zwiększa jego trwałość,
• Magnesy neodymowe mogą być mało odporne na wysokie temperatury. Jeśli planujesz użytkowanie ich w temperaturach przekraczających 80°C, rekomendujemy wybór naszych specjalnych magnesów [AH] zdolnych do pracy nawet w 230°C,
• Magnesy, będąc wystawione na działanie wilgoci, po prostu rdzewieją. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji gwintów i złożonych form w magnesach, proponujemy zastosowanie pokrywy - uchwytu magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co jest szczególnie ważne w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Ponadto, niewielkie części tych magnesów potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to istotny czynnik do rozważenia w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, określony w idealnych warunkach, czyli:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• z polerowaną stroną
• przy braku przerwy
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od następujących czynników, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.