UMGZ 16x13x5 [M4] GZ / N38 - uchwyt magnetyczny gwint zewnętrzny

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza imponującą wydajnością magnetyczną, magnesy typu NdFeB oferują dodatkowe korzyści::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do wartości maksymalnej, którą uzyskano w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• przy kontakcie z zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w neutralnych warunkach termicznych

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Podczas codziennego użytkowania, faktyczna siła trzymania zależy od szeregu czynników, wymienionych od najważniejszych:

• Szczelina między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość blachy – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy jest tracona na drugą stronę.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.