XT-5 magnetyzery do silników - DIESEL + olej - magnetyzer XT-5

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat spadek siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Generują niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po zaawansowaną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – od czego zależy?

Siła trzymania 0 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w następującej konfiguracji:

• z użyciem blachy ze miękkiej stali, pełniącej rolę idealny przewodnik strumienia
• o grubości przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W praktyce, faktyczna siła trzymania zależy od kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina – obecność ciała obcego (rdza, taśma, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża nośność.