UI 45x13x6 [C321] / N38 - uchwyt magnetyczny do identyfikatorów

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek mocy wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, Au, Ag) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie z dużą mocą.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i sprzętu medycznego.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Co wpływa na udźwig w praktyce

Na realną siłę wpływają konkretne warunki, takie jak (od priorytetowych):

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub brudem) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają efekt przyciągania.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.