UMT 20x25 white / N38 - uchwyt magnetyczny do tablic

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz niezwykłej wytrzymałości, magnesy neodymowe cechują się następujące zalety:

• Nie tracą mocy, nawet przez mniej więcej dziesięciu lat – zmniejszenie mocy wynosi tylko ~1% (wg testów),
• Nie tracą swoje właściwości magnetyczne nawet przy obecności innych magnesów,
• Magnes z błyszczącą powierzchnią niklową ma lepszą estetykę,
• Dzięki strukturze magnetycznej, magnesy wyróżniają się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i mogą pracować (zależnie od formy) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Ze względu na potencjał precyzyjnego nadania kształtu oraz adaptacji do specjalistycznych projektów, komponenty magnetyczne mogą być modelowane w bogatej palecie konfiguracjach geometrycznych, co czyni je bardziej uniwersalnymi,
• Szerokie zastosowanie w innowacyjnych rozwiązaniach – wykorzystywane są w modułach dyskowych, napędach bezszczotkowych, precyzyjnych narzędziach medycznych, oraz skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Dzięki swojej gęstości mocy, małe magnesy oferują dużą siłę działania, w formacie miniaturowym,

Wady neodymowych magnesów:

• Są podatne na silne uderzenia, co sprawia, że pękają. Aby zapobiec uszkodzeniom, radzimy przechowywanie ich w obudowie stalowej. Stalowa obudowa zabezpiecza magnes przed mocnymi uderzeniami, a także zwiększa jego trwałość,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zwykle rdzewieć. Aby stosować je w warunkach zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak te w gumie lub tworzywach, które zabezpieczają utlenianiu oraz korozji,
• Ze względu na ograniczenia w realizacji nakrętek i złożonych kształtów w magnesach, zalecamy zastosowanie pokrywy - uchwytu magnetycznego.
• Możliwe niebezpieczeństwo związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, niewielkie części tych magnesów są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Ze względu na kosztowne surowce, ich cena jest wyższa niż przeciętnie,

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Podana siła przyciągania magnesu stanowi maksymalną siłę, określona w warunkach optymalnych, to znaczy:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• z polerowaną stroną
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Udźwig magnesu jest uzależniony w praktyce od kluczowych elementów, od kluczowych do mniej ważnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą redukuje udźwig.