AM klisza magnetyczna 50 x 50 mm - akcesoria magnetyczne

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz niezwykłej siły przyciągania, neodymowe magnesy cechują się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Są odporne na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznym polem magnetycznym,
• Magnes z metaliczną powierzchnią srebrną ma lepszą estetykę,
• Dzięki zoptymalizowanej konstrukcji, magnesy wyróżniają się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, są zdolne do pracy (w zależności od kształtu) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Mając na uwadze opcja pełnego formowania oraz dostosowania do klientowskich projektów, magnesy typu NdFeB mogą być wytwarzane w uniwersalnych kształtów i rozmiarów, co amplifikuje zakres użycia,
• Kluczowa rola w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – pełnią rolę w pamięciach magnetycznych, elektrycznych układach napędowych, aparaturze medycznej, jak również skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Czego unikać - wady magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Z powodu ich kruchości mogą się łamać przy silnych wstrząsach. Sugerujemy stosowanie metalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich trwałość.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Magnesy, będąc narażone na działanie wilgoci, mają tendencję do utleniania. Zalecamy używanie wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ograniczona możliwość wytworzenia nakrętek w magnesie oraz złożonych kształtów - preferowana obudowa - uchwyt magnetyczny.
• Możliwe niebezpieczeństwo dla zdrowia – drobne odłamki magnesów stanowią zagrożenie, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Dodatkowo, drobne składniki tych magnesów potrafią zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Podana nośność magnesu oznacza najwyższą nośność, ustalona w najlepszych okolicznościach, a mianowicie:

• przy zastosowaniu płyty stalowej o niskiej zawartości węgla, działającej jako zamknięcie obwodu magnetycznego
• o grubości minimum 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Udźwig magnesu zależy w praktyce od następujących czynników, od kluczowych do mniej ważnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.