MW 12x2 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady spadek siły magnetycznej wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Moc magnesu została wyznaczona dla najkorzystniejszych warunków, zakładającej:

• z zastosowaniem płyty ze stali o wysokiej przenikalności, działającej jako zwora magnetyczna
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Należy pamiętać, że trzymanie magnesu może być niższe zależnie od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Odstęp (między magnesem a metalem), ponieważ nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość blachy – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.