UMP 75x25 [M10x3] GW F200 PLATINIUM / N52 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, produkty te wyróżniają się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady spadek mocy wynosi zaledwie ~1% (wg testów).
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Podany w tabeli udźwig jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej pole magnetyczne
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy pionowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Należy pamiętać, że trzymanie magnesu będzie inne w zależności od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a blachą), gdyż nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Warunki termiczne – spieki NdFeB posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. Gdy jest gorąco tracą moc, a na mrozie zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Udźwig mierzono stosując wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Co więcej, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.