SM 32x225 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, dysków i sprzętu medycznego.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do wartości maksymalnej, zarejestrowanej w środowisku optymalnym, czyli:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej masywność minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się gładkością
• przy całkowitym braku odstępu (bez powłok)
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Na realną siłę wpływają konkretne warunki, głównie (od priorytetowych):

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, powietrze) działa jak izolator, co redukuje moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.