UMP 75x25 [M10x3] GW F200 GOLD Lina / N42 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat utrata mocy wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz systemach IT.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do siły granicznej, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, co oznacza test:

• z wykorzystaniem blachy ze miękkiej stali, działającej jako zwora magnetyczna
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W praktyce, faktyczna siła trzymania jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, taśma, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest standardowo kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Rodzaj stali – stal miękka przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża nośność.