UMP 135x40 [M10+M12] GW F600 Lina / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie z dużą mocą.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po precyzyjną diagnostykę.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub uchwyty.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Moc magnesu została określona dla najkorzystniejszych warunków, uwzględniającej:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Co wpływa na udźwig w praktyce

W rzeczywistych zastosowaniach, realna moc zależy od wielu zmiennych, uszeregowanych od najważniejszych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą redukuje nośność.