MW 10x5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Kruchość to ich mankament. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do siły granicznej, którą zmierzono w środowisku optymalnym, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej, która służy jako element zamykający obwód
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• przy bezpośrednim styku (brak zanieczyszczeń)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Na skuteczność trzymania oddziałują konkretne warunki, takie jak (od najważniejszych):

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Masywność podłoża – zbyt cienka stal nie zamyka strumienia, przez co część mocy marnuje się w powietrzu.
• Materiał blachy – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.