SMZR 25x225 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza potężną wydajnością magnetyczną, magnesy typu NdFeB gwarantują dodatkowe korzyści::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Są przystosowane do pracy w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po zaawansowaną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego zalecamy obudowy lub montaż w stali.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej pole magnetyczne
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną wolną od rys
• przy bezpośrednim styku (bez powłok)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Podczas codziennego użytkowania, realna moc wynika z kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od kluczowych:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość stali – za chuda stal nie zamyka strumienia, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Domieszki stopowe redukują przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.