ZM XMAG2 105 elementów - zabawka magnetyczna

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi plusami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i lśniący charakter.
• Generują niezwykle silne pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego zalecamy osłony lub montaż w stali.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Informacja o udźwigu została określona dla warunków idealnego styku, uwzględniającej:

• przy kontakcie z zwory ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania zależy od wielu zmiennych, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Typ metalu – nie każda stal reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.