SMZR 25x150 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz imponującą energią, te produkty wnoszą dodatkowe korzyści::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Wyróżniają się ogromną odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Generują niezwykle silne pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować obudowy lub uchwyty.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Siła trzymania 0 kg jest rezultatem pomiaru wykonanego w następującej konfiguracji:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• której wymiar poprzeczny to min. 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• przy całkowitym braku odstępu (bez powłok)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez wielu zmiennych, które przedstawiamy od kluczowych:

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, powietrze) działa jak izolator, co redukuje udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają efekt przyciągania.
• Gładkość podłoża – im równiejsza blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig określano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.