SMZR 25x150 / N52 - separator magnetyczny z rączką

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne właściwości, w tym::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Kruchość to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub uchwyty.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Moc magnesu została wyznaczona dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• o grubości wynoszącej minimum 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni styku
• przy bezpośrednim styku (bez zanieczyszczeń)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Podczas codziennego użytkowania, realna moc jest determinowana przez szeregu czynników, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a metalem), bowiem nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość stali – zbyt cienka stal nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia marnuje się na drugą stronę.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.