SM 32x375 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady utrata mocy wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Dzięki powłoce (nikiel, Au, srebro) zyskują estetyczny, metaliczny wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje maksymalnych osiągów, którą zmierzono w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• przy zastosowaniu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na realną siłę wpływają parametry środowiska pracy, takie jak (od najważniejszych):

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Materiał blachy – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe zmniejszają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Ciepło – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża nośność.