SM 32x375 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz niezwykłej energii pola, elementy magnetyczne charakteryzują się następujące zalety:

• Mają stałą siłę, a przez blisko 10 lat ich siła przyciągania spada symbolicznie – ~1% (zgodnie z teorią),
• Utrzymują swoje właściwości magnetyczne nawet przy bliskim źródle zakłóceń,
• Dzięki metalicznemu wykończeniu, warstwa niklowa, złotowa, lub o srebrnej barwie nadaje reprezentacyjny wygląd,
• Wykazują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co czyni je skuteczniejszymi,
• Dzięki (adekwatnej) kombinacji składników, mogą osiągać wysoką odporność termiczną, umożliwiając pracę w temperaturach sięgających do 230°C i powyżej...
• Możliwość szczegółowego kształtowania i uregulowania do indywidualnych zastosowań,
• Szerokie zastosowanie w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – wykorzystywane są w napędach HDD, modułach napędowych, urządzeniach medycznych, a także zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w niewielkich wymiarach, co umożliwia ich użycie w miniaturowych urządzeniach

Mankamenty i słabe strony magnesów neodymowych: słabe strony i propozycje wykorzystania

• Z powodu ich delikatności mogą się łamać przy mocnych uderzeniach. Sugerujemy stosowanie metalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich trwałość.,
• Neodymowe magnesy tracą wytrzymałość kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego spadku mocy (czynnikiem jest kształt oraz wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są niezwykle odporne na działanie ciepła,
• Wilgoć to główny wróg magnesów, powodując ich utlenianie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Sugerujemy osłonę - mocowanie magnetyczny, ze względu na trudności w tworzeniu nakrętek wewnątrz magnesu oraz skomplikowanych form.
• Możliwe niebezpieczeństwo dla zdrowia – drobne odłamki magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co staje się kluczowe w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Ponadto, drobne składniki tych magnesów są w stanie zakłócić proces diagnostyczny medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena jest relatywnie wysoka,

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Podana nośność magnesu stanowi najwyższą nośność, ustalona w idealnych warunkach, to znaczy:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w normalnych warunkach termicznych

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Praktyczny udźwig jest determinowany od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą redukuje udźwig.