SM 32x325 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz niezwykłej siły, neodymowe magnesy charakteryzują się następujące zalety:

• Nie tracą mocy, nawet w ciągu około 10 lat – spadek udźwigu wynosi tylko ~1% (teoretycznie),
• Są odporne na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznymi zakłóceniami,
• Zastosowanie eleganckiej warstwy z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element jest bardziej atrakcyjny wizualnie,
• Są znane z wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co wpływa na ich skuteczność,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, mogą działać (w zależności od kształtu) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• W kontekście zdolność szczegółowego dopasowywania oraz adaptacji do niestandardowych projektów, magnesy trwałe mogą być wytwarzane w różnorodnych struktur i formatów, co poszerza wachlarz możliwych zastosowań,
• Ogromne znaczenie w nowoczesnych technologiach – są używane w napędach HDD, modułach napędowych, sprzęcie medycznym, oraz wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w małych wymiarach, co pozwala na ich zastosowanie w kompaktowych konstrukcjach

Wady neodymowych magnesów:

• Z powodu ich kruchości mogą się łamać przy silnych uderzeniach. Zalecamy używanie stalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich odporność.,
• Neodymowe magnesy tracą siłę kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego osłabienia mocy (czynnikiem jest kształt oraz wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są niezwykle odporne na działanie ciepła,
• Magnesy narażone na wilgotne środowisko mogą rdzewieć. Dlatego przy użytkowania na zewnątrz, radzimy stosowanie magnesów nieprzepuszczalnych dla wody wykonanych z gumy, tworzywa sztucznego lub innego materiału odpornego na wilgocią,
• Ograniczona możliwość wytworzenia gwintów w magnesie oraz skomplikowanych form - preferowana pokrywa - mocowanie magnesu.
• Możliwe niebezpieczeństwo wynikające z małych fragmentów magnesów stanowią zagrożenie, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, drobne składniki tych magnesów potrafią zakłócić proces diagnostyczny medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Przy ograniczeniach budżetowych koszt magnesów neodymowych jest nieopłacalny ekonomicznie,

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Podana siła przyciągania magnesu stanowi maksymalną siłę, zmierzona w idealnych warunkach, to znaczy:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w temperaturze pokojowej

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Praktyczny udźwig jest zależny od elementów, według priorytetu:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.