SM 32x325 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat spadek siły magnetycznej wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Wyróżniają się ogromną odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i gładki charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na ogromną siłę.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – od czego zależy?

Siła oderwania została wyznaczona dla optymalnej konfiguracji, obejmującej:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej pole magnetyczne
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

Należy pamiętać, że siła w aplikacji może być niższe pod wpływem poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, powietrze) działa jak izolator, co obniża udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość blachy – zbyt cienka stal nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig określano używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.