SM 32x425 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza niezwykłą wydajnością magnetyczną, magnesy typu NdFeB posiadają wiele innych atutów::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Wytwarzają niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do siły granicznej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej pole magnetyczne
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy może być niższe zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), bowiem nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Materiał blachy – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Większa zawartość węgla redukują właściwości magnetyczne i udźwig.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig określano stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.