SM 32x275 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz ogromną energią, magnesy neodymowe posiadają wiele innych atutów::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Parametr siły jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• z wykorzystaniem blachy ze miękkiej stali, która służy jako element zamykający obwód
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• przy zerowej szczelinie (bez powłok)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Na skuteczność trzymania oddziałują parametry środowiska pracy, głównie (od priorytetowych):

• Odstęp (między magnesem a metalem), gdyż nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – zbyt cienka stal nie zamyka strumienia, przez co część strumienia marnuje się na drugą stronę.
• Typ metalu – różne stopy reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Warunki termiczne – spieki NdFeB posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. Gdy jest gorąco tracą moc, a na mrozie zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.