MW 9x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek mocy wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na skuteczność.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną diagnostykę.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co ma na to wpływ?

Siła oderwania została określona dla najkorzystniejszych warunków, obejmującej:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• przy zerowej szczelinie (brak farby)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze pokojowej

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania zależy od wielu zmiennych, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Odstęp (między magnesem a metalem), gdyż nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Masywność podłoża – zbyt cienka płyta powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe obniżają przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Jakość powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.