MW 20x2 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz niezwykłą mocą, te produkty oferują dodatkowe korzyści::

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady spadek siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji reprezentuje maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• na płycie wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• o grubości przynajmniej 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Podczas codziennego użytkowania, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, wymienionych od najbardziej istotnych:

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub brudem) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Materiał blachy – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe obniżają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.