MW 20x2 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, najlepszą opcją są magnesy w plastikowej osłonie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Moc magnesu została określona dla optymalnej konfiguracji, zakładającej:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji będzie inne zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Dystans – obecność jakiejkolwiek warstwy (rdza, taśma, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – nie każda stal reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.