SM 32x100 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Siła oderwania została wyznaczona dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• przy kontakcie z blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez szeregu czynników, uszeregowanych od najważniejszych:

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co obniża udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt odrywania – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Materiał blachy – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Struktura powierzchni – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig mierzono używając wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.