SM 25x300 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, Au, srebro) zyskują nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – od czego zależy?

Parametr siły jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• przy zerowej szczelinie (brak zanieczyszczeń)
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Warto wiedzieć, iż trzymanie magnesu będzie inne zależnie od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe redukują właściwości magnetyczne i udźwig.
• Gładkość – pełny kontakt jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą obniża udźwig.