SM 25x300 [2xM8] / N52 - separator magnetyczny

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co się na to składa?

Parametr siły jest wartością teoretyczną maksymalną wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• przy bezpośrednim styku (brak farby)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w temp. ok. 20°C

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Warto wiedzieć, iż udźwig roboczy może być niższe w zależności od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans (między magnesem a blachą), gdyż nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Masywność podłoża – zbyt cienka blacha powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy marnuje się na drugą stronę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą generować mniejszy udźwig.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura pracy – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco są słabsze, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig mierzono używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.