SM 25x200 [2xM8] / N42 - separator magnetyczny

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie z dużą mocą.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu odnosi się do wartości maksymalnej, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, czyli:

• na płycie wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• przy zerowej szczelinie (brak farby)
• przy prostopadłym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W praktyce, rzeczywisty udźwig wynika z wielu zmiennych, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a metalem), ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe pogarszają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania sprawdzano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą obniża udźwig.