SM 18x175 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Są niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od dysków twardych i motorów elektrycznych, po precyzyjną diagnostykę.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla optymalnej konfiguracji, uwzględniającej:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• której grubość to min. 10 mm
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Na efektywny udźwig wpływają konkretne warunki, m.in. (od priorytetowych):

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Gładkość – idealny styk uzyskamy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig wyznaczano stosując wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.