XT-6 magnetyzer do silników - BENZYNA + olej - magnetyzer XT-6

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich solidną skutecznością magnetyczną, magnesy neodymowe wykazują korzyściami:

• Mają niezmienny udźwig, a przez około 10 lat ich wydajność spada symbolicznie – ~1% (zgodnie z teorią),
• Są bardzo odporne na rozmagnesowanie wywołane wpływem pola zewnętrznego,
• Poprzez użycie dekoracyjnej obróbki z niklu, element prezentuje ładny wygląd,
• Indukcja magnetyczna na powierzchni magnesu okazuje się wyjątkowa,
• Dzięki odporności na wysoką temperaturę, są w stanie funkcjonować (w zależności od formy) nawet w temperaturach do 230°C i powyżej...
• Możliwość indywidualnego tworzenia oraz uregulowania do precyzyjnych warunków,
• Istotne miejsce w nowoczesnych technologiach – znajdują zastosowanie w napędach HDD, elementach napędu, sprzęcie medycznym, jak również wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w niewielkich wymiarach, co umożliwia ich użycie w miniaturowych urządzeniach

Wady magnesów neo-dymowych:

• Kruchość to jedna z ich wad. Przy silnym uderzeniu mogą pękać. Rekomendujemy przechowywanie ich w specjalnym uchwycie, co nie tylko zabezpiecza je przed uderzeniami, ale także podnosi ich trwałość,
• Wysoka temperatura może wpłynąć na moc magnesów neodymowych. W wielu przypadkach, przekroczenie 80°C prowadzi do ich trwałego osłabienia (to zależy od ich kształtu oraz wielkości). Dla tych, którzy szukają trwałego rozwiązania, proponujemy magnesy [AH], które zachowują stabilność nawet w 230°C,
• Magnesy, będąc wystawione na działanie wilgoci, mają tendencję do utleniania. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ze względu na ograniczenia w realizacji gwintów i złożonych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie pokrywy - mechanizmu magnetycznego.
• Możliwe niebezpieczeństwo dla zdrowia – drobne odłamki magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Ponadto, małe elementy tych magnesów mogą utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena przekracza standardowe wartości,

Maksymalny udźwig magnesu – co się na to składa?

Podana nośność magnesu odpowiada najwyższą nośność, wyliczona w najlepszych okolicznościach, to znaczy:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w normalnych warunkach termicznych

Co wpływa na udźwig w praktyce

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od następujących czynników, od kluczowych do mniej ważnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą obniża udźwig.