MW 8x20 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz imponującą mocą, magnesy neodymowe wnoszą wiele innych atutów::

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po zaawansowaną diagnostykę.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje siły granicznej, którą uzyskano w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• z użyciem płyty ze stali niskowęglowej, która służy jako element zamykający obwód
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• przy bezpośrednim styku (brak zanieczyszczeń)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w temperaturze pokojowej

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

W praktyce, faktyczna siła trzymania wynika z kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest standardowo kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Jakość powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig określano używając gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.