MW 8x20 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając układy napędowe, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Kruchość to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego zalecamy osłony lub uchwyty.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Moc magnesu została wyznaczona dla najkorzystniejszych warunków, obejmującej:

• z wykorzystaniem podłoża ze miękkiej stali, która służy jako element zamykający obwód
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o wypolerowanej powierzchni styku
• przy bezpośrednim styku (brak zanieczyszczeń)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w temp. ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że trzymanie magnesu może być niższe zależnie od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Typ metalu – nie każda stal reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.