MW 38x15 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne właściwości, w tym::

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Są przystosowane do pracy w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od napędów HDD i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co ma na to wpływ?

Podany w tabeli udźwig jest rezultatem pomiaru zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• z użyciem podłoża ze stali niskowęglowej, która służy jako idealny przewodnik strumienia
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji może być niższe pod wpływem następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą redukuje udźwig.