MW 38x15 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Możliwość uzyskania skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po zaawansowaną diagnostykę.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co ma na to wpływ?

Siła trzymania 31.52 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• z użyciem podłoża ze miękkiej stali, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni styku
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• przy prostopadłym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji może być niższe zależnie od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), bowiem nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest standardowo kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują właściwości magnetyczne i udźwig.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura pracy – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco tracą moc, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje nośność.