MW 35x5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz potężnej energii pola, magnesy neodymowe wyróżniają się następujące zalety:

• Nie tracą siły, nawet przez około 10 lat – redukcja udźwigu wynosi tylko ~1% (na podstawie pomiarów),
• Magnesy neodymowe odznaczają się ogromną odpornością na rozmagnesowanie przez pola zewnętrzne,
• Zastosowanie wyrafinowanej warstwy z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element jest bardziej atrakcyjny wizualnie,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje silne pole magnetyczne – dzięki temu są efektywne,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Możliwość precyzyjnie dopasowanego tworzenia jak również dostosowania do konkretnych potrzeb,
• Kluczowa rola w technologiach przyszłości – pełnią rolę w urządzeniach pamięci masowej, napędach bezszczotkowych, urządzeniach medycznych, oraz wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach generują dużą siłę, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady magnesów neo-dymowych:

• Aby uniknąć pęknięć pod wpływem uderzeń, sugerujemy stosowanie specjalnych obudów stalowych. Takie rozwiązanie ochrania magnes i jednocześnie zwiększa jego wytrzymałość.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich wytrzymałość maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Wysoka wilgotność to największy wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz zalecamy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ze względu na ograniczenia w realizacji nakrętek i złożonych form w magnesach, proponujemy zastosowanie obudowy - mechanizmu magnetycznego.
• Możliwe niebezpieczeństwo związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co nabiera znaczenia w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Ponadto, drobne składniki tych produktów są w stanie utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena przekracza standardowe wartości,

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Podany udźwig magnesu stanowi udźwig maksymalny, zmierzony w warunkach optymalnych, a mianowicie:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od kluczowych elementów, uporządkowanych od najważniejszych do najmniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą obniża nośność.