MPL 50x50x25 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat spadek mocy wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na ogromną siłę.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i sprzętu medycznego.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w plastikowej osłonie.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, zakładającej:

• przy kontakcie z zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• przy prostopadłym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze pokojowej

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W praktyce, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest standardowo wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – różne stopy reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.